COLUMN: Waar twee vechten hebben twee schuld
Zondag speelde een droevig FC Groningen met 0-0 gelijk tegen een even zo droevig ADO, maar het gaat de afgelopen 24 uur nergens anders over dan over Lars Veldwijk. De spits mocht na de rust gaan warmlopen van trainer Ernest Faber, maar mocht niet invallen, in zijn plaats viel Ajdin Hrustic in. Dit leidde tot een hoop frustraties op de tribune “Faber rot op!” klonk het vanaf de Z-Side. Na de wedstrijd gaf Ernest Faber een verklaring voor deze wissel: Lars Veldwijk had geweigerd in te vallen. Social media ontploft, na het Vrienden van Amstel LIVE-incident van afgelopen week was de maat vol: dit ging niet meer goed komen. Toen kwam Veldwijk met een eigen statement: hij ontkent alles, wil elke minuut knokken, u kent het riedeltje wel. GTST Groningen was compleet.
Het maakt me eigenlijk geen bal uit wie er gelijk heeft, in beide gevallen is het een probleem. Mocht Veldwijk inderdaad gelijk hebben dat hij niet geweigerd heeft is het een zeer kwalijke zaak dat Ernest Faber zijn eigen malaise in de schoenen van zijn spits schuift. Heeft Faber inderdaad gelijk, dan is Veldwijk natuurlijk laf bezig met in de eerste plaats het weigeren van zijn werk, en in de tweede plaats het ook vervolgens niet durven toe te geven. Lars Veldwijk heeft tot nu toe louter ellende gebracht; het Amstel Live-incident, de Mahi-ellende, en nu dit weer. Je gaat mij niet vertellen dat bij een speler, die bij PEC Zwolle (nota bene door Ron Jans) ook al werd geschorst om disciplinaire redenen, dit altijd aan een ander ligt. Maar zoals gezegd, het maakt me in de kern geen bal uit wie gelijk heeft, aangezien voor beide figuranten de dagen bij FC Groningen toch al geteld zijn; Ernest Faber verlaat FC Groningen na dit seizoen sowieso en ik vermoed ook niet dat Lars Veldwijk nog veel minuten gaat maken. Sterker nog, het zou mij niets verbazen als hij eerdaags nog vertrekt naar een plek waar de transfermarkt nog geopend is.
Waar echter in deze hele soap cq. media-oorlog tussen Veldwijk en Faber aan voorbij gestreefd wordt is de club FC Groningen, en vooral haar meedoen aan de Eredivisie volgend seizoen. Want je gaat mij niet vertellen dat je je normaal kunt voorbereiden op je uitwedstrijd tegen VVV aankomend weekend als je hoofdtrainer en spits modder naar elkaar gooien in de pers. Dat zorgt voor spanningen, en daarom is Lars Veldwijk nu uit de selectie gezet. Toch vind ik dit niet voldoende, want of hij nu gelijk heeft of niet, Ernest Faber heeft dit niet meer in de hand. In een tijd waarin je supporters de gevreesde Jupiler League met de speelronde dichterbij zien komen moet je niet een compleet media-spektakel op touwen zetten na een wedstrijd. Want in de kern is dit natuurlijk voor Ernest zijn eigen belang geweest, het was namelijk een antwoord op de “Faber rot op!” van de tribune. Gedraag je dan ook als een vent en besef wat je hier allemaal mee veroorzaakt, het laatste wat je wil in een degradatiestrijd is instabiliteit binnen de selectie, en chapeau, het is gelukt. Dit had intern opgelost moeten worden, Ernest had geen woorden moeten vuil maken aan de “Faber rot op!”, daar moet je boven staan. Daarom pleit ik ervoor om ook Ernest Faber op non-actief te stellen, ik vind het onverantwoordelijk om dit nog langer te laten duren. Want waar twee vechten hebben er twee schuld.
Dit is wat radicaal allemaal misschien, maar het is cruciaal dat er weer rust en regelmaat komt, en ik denk dat Ernest Faber dit niet meer kan geven. Ondanks dat hij aangegeven heeft hiervoor te passen stel ik voor om Ron Jans dit seizoen als hoofdtrainer te laten afmaken, hij kent de selectie al en weet hoe om te gaan met een degradatiestrijd. Altijd heb ik achter deze trainer gestaan, omdat, en dat vind ik nog steeds, hij in mijn ogen niets kan doen aan het feit dat deze selectie kwaliteit tekort komt. Maar het is nu tijd om aan de club, en niet aan Ernest Faber te denken, want niets of niemand is groter dan de club. Niet Ernest Faber en ook niet Lars Veldwijk.
