Column: de bal rolt weer!
De kop is er af, het seizoen 2017/2018 is van start gegaan! En hoe; het was een roerige zomer bij mijn cluppie; een aantal spelers vertrokken, een aantal spelers kwamen. Maar zondag opende FC Groningen het seizoen met de thuiswedstrijd tegen aartsrivaal Heerenveen. Vooraf een mooie affiche, ware het niet dat je dit soort wedstrijden liever een poosje later speelt. Immers, je hebt geen idee waar beide clubs staan. Ook was er gemor onder de supporters omdat het midden in de vakantie viel. Ik wist eigenlijk niet wat ik kon verwachten zondag.
Het openingsduel van vorig seizoen had ik nog in mijn gedachten, en na de 1e helft was ik er oprecht van overtuigd dat dit opnieuw zou gebeuren... Heerenveen was zeer effectief en stond terecht met 0-2 voor. Het liep bij ons voor geen meter! Maar wat een ommekeer de 2e helft. Onder leiding van Lars Veldwijk werd er geknokt en gesleurd, voor iedere graspol gevochten. En dit keer zat het wél mee. Toegegeven, het was (nog) geen briljant voetbal en vlak voor tijd leek het alsnog mis te gaan, maar de FC gaf niet op. Uiteindelijk werd het een zwaar bevochten 3-3. Ik kan er mee leven.
Degene die er niet waren zondag, die hebben iets gemist. Was het na de 1e helft een striemend fluitconcert (niet van mij, ik doe dat nooit!) na afloop was er een warm applaus. En wat ik echt super vond, er was een geweldige sfeer! Een paar weken geleden kwam het bericht dat er een nieuwe fanatieke supportersgroep is opgericht, Ultra Cruoninga. Zondag was ook hun debuut op Noord en wat mij betreft zijn ze met vlag en wimpel geslaagd; een fantastische sfeeractie vooraf, de trommel, veel lawaai en ze kregen het hele stadion mee. Wat hebben we dat gemist. Wat het gaat brengen dit seizoen? We gaan het zien. Maar de bal rolt weer, gelukkig!
