Paul Matthijs richt zich op volgend seizoen

Paul Matthijs is inmiddels al 28 wedstrijden noodgedwongen toeschouwer van FC Groningen. Voor de supporters van de FC is het al een vanzelfsprekendheid dat hij niet meespeelt. Maar hoe is het nu met hem en wat zijn de verwachtingen van Paul zelf?

Paul Matthijs had in het begin van het seizoen net weer lekker zijn draai gevonden, nadat hij afgelopen zomer succesvol was geopereerd aan zijn lies. Die liesblessuredeed het vorige seizoen van Matthijs in mineur eindigen. Op 14 september 2007sloeg het noodlot echter weer toe. In deverloren thuiswedstrijd tegen FC Utrecht raaktePaul Matthijs geblesseerd aan zijn enkel.Na onderzoek bleek het te gaan om een zware blessure, waardoor het zelfvertrouwen van Matthijs een behoorlijke opdonder kreeg.

"Ik moet zeggen dat ik hiervoor nooit ernstige blessures had opgelopen. Ik was jaarlijks gewend om dertig wedstrijden te spelen. Door deze twee rotseizoenen voor mij ben ik ook erg gaan twijfelen. Gelukkig lijken de onderzoeken de laatste tijd erg positief. Ik hoop dan ook dat de pijn eindelijk echt weggaat. Het vreet toch behoorlijk aan mijn zelfvertrouwen. Je krijgt er een onzeker gevoel van."

Paul Matthijs miste door zijn blessures alle vier UEFA Cup wedstrijden, wat voor een speler toch wel de krenten in de pap zijn. In het begin was het langs de kant staan uitermate moeilijk en frustrerend, maar op den duur raakte hij daar aan gewend.

"De frustratie is nu niet zo groot meer als toen. Nu is het veel belangrijker om weer aan het voetballen toe te komen. Ik voel vooral door de wedstrijdbesprekingen nog wel betrokkenheid, maar wat de trainingen betreft is dat toch iets minder. Ik mis de rol die ik altijd had tijdens de trainingen."

Paul Matthijs is inmiddels 32 jaar, waardoor de kans groot is dat FC Groningen de laatste club zal zijn in de profcarrière van de middenvelder.Toch lonkt een buitenlands avontuur nog steeds.

"Gelukkig loopt mijn contract nog een jaar door. Voor mijn blessures had ik mijn keuze al gemaakt om bij FC Groningen te blijven. Ik had er toen ook een goed gevoel bij. Misschien dat ik ooit nog eens in het buitenland kan spelen. Het zou voor mij een mooie persoonlijke ervaring zijn om bijvoorbeeld in Engeland of Spanje te spelen. Ik richt me echter voorlopig helemaal op mijn herstel."

Datherstel verliep trager dan verwacht, terwijl ook een operatie nog eens noodzakelijk was.Hierdoor is hethuidige seizoen zo goed als verloren.

"Het is een klotenperiode voor mij geweest. Ik wilde zo graag snel terugkomen. Dat bleek echter onmogelijk te zijn. Het belangrijkste is om weer pijnvrij aan het voetballen te komen. Ik train wel, maar houd mezelf nog wel in acht. Een verkeerde beweging kan zo weer pijn opleveren. Ik moet naar een punt zonder pijn toewerken. Mijn doelstelling is daarom nu om aan het begin van de volgende competitie er weer volledig bij te zijn".