BOERENMACHT EXCLUSIEF: Interview met Matías Jones

1: Matias, hoe is het nu in Uruguay?

De dingen hier gaan goed. Ik ben er blij mee om speelminuten te krijgen en dat ik meer kansen krijg om te spelen. Ik ben een jonge speler, maar ik heb de leeftijd dat ik wel moet beginnen om geregeld te spelen. Defensor is één van de grotere teams in Uruguay en de laatste seizoenen deed het altijd mee om het kampioenschap. Volgend jaar spelen wij in de Copa Libertadores (de Champions League van Zuid-Amerika, red.).

Ik heb het gevoel, dat mijn stap om naar Nederland te gaan een goede aanvulling is op mijn voetbalervaring en -kwaliteiten. Er zijn altijd meer dingen om aan te werken in het voetbal. Het is nooit genoeg en het kan altijd beter, maar mijn stap om naar FCG te gaan was voor mij een grote kans. Deze stap had ik zelf niet verwacht, maar ik heb het positieve eruit kunnen halen en heb er goede herinneringen aan overgehouden.

2: Hoe gaat het nu met het voetbal, leef je weer op?

Ja, ik voel me hier goed en heb plezier in wat ik hier kan doen, want ik maak nu meer speelminuten. En dat ik heb kunnen scoren in de eerste wedstrijd bij mijn debuut voor Defensor was ook zeker een oppepper voor mijn zelfvertrouwen. Het is belangrijk voor een voetballer om zich onderdeel te kunnen voelen van een team. Het gevoel dat je wat kunt geven en dat je wat kunt doen. De waardering van de trainers is ook heel belangrijk. Ik heb in Groningen geleerd om mentaal sterker te worden, om steeds een stapje harder te gaan trainen. Ondanks een moeilijke tijd, heeft het me sterker gemaakt voor mijn toekomst.

3: Wat voor gevoel heb je overgehouden aan FC Groningen?

Ik heb een dubbel gevoel aan mijn tijd bij FC Groningen. Aan de ene kant ben ik natuurlijk erg dankbaar voor de mensen van FC Groningen die ik heb ontmoet, ze hebben me altijd geholpen en hebben altijd in mij geloofd. Wanneer dingen niet zo goed gingen, stonden ze wel achter mij om ervoor te zorgen dat ik mijn hoofd omhoog hield.

Ik heb vriendschappen gemaakt in de club met zowel als spelers als de medewerkers (fysio, de man van de kleding , etc, etc). Ik zal ze altijd dankbaar zijn voor hun positiviteit binnen en buiten het veld. Mijn mening is, dat deze mensen met hun positiviteit één van de belangrijkste aspecten zijn van het voetbal.

Aan de andere kant voel ik de teleurstelling dat ik niet de kansen heb gekregen die ik wel heb verdiend. Ik heb er elke dag voor gevochten. Op zulke momenten voelde ik me niet genoeg gesteund door sommige mensen, waarvan ik dat wel had verwacht. Ik ben tot het laatste moment professioneel geweest, maar sommige keuzes zijn zonder respect gemaakt tegenover mij.

4: De stad Groningen, wat voor gevoel heb je daar aan overgehouden?

Ik heb fijne herinneringen over gehouden aan de stad Groningen. Het zit in mijn gedachten om daar in de toekomst te gaan wonen. Het is een mooie, fijne stad. Nederland is over het algemeen een voorbeeldland, ik kom van de andere kant van de wereld, waar dingen niet zo vanzelfsprekend zijn als bij jullie. Ik mis de gezelligheid van Groningen, altijd als ik in de stad was, was er die spontaniteit. De mensen zijn positief. Al klinkt het gek, maar ik mis de typische Nederlandse winter!

5: Heb je gevoel gehad dat de supporters je altijd hebben gesteund?

Voetbal is simpel: speel je goed, dan ben je goed, speel je slecht, dan ben je slecht. Dit is normaal bij elke voetbalclub overal ter wereld. Maar ik moet zeggen dat ik me altijd gesteund heb gevoeld ondanks dat ik niet de kansen kreeg om mezelf te laten zien. Ik heb altijd positieve dingen te horen gekregen van en voelde me gesteund door de supporters, waar ik heel dankbaar voor ben.

6: Heb je het gevoel dat je een echte kans hebt gehad voor het 1e van de FC?

In het begin met Pieter Huistra heb ik goede stappen vooruit gemaakt, het heeft me zes maanden gekost om in de basis te komen/beginnen. Ik denk dat deze zes maanden nodig waren om te kunnen wennen aan het voetbal in Nederland. Het seizoen eindigde voor mij spelend, mijn gevoel was dat het seizoen daarop (met Robert Maaskant) mijn seizoen moest gaan worden. Helaas kreeg ik net voor de start van het nieuwe seizoen met Robert Maaskant, mijn blinde darm operatie. Toen ik daar helemaal hersteld (100% fit) van was, was ik al uit de plannen van Robert Maaskant verdwenen, zonder een kans te krijgen. Dit ging het gehele seizoen door. Ik heb dan ook niet het gevoel dat ik een eerlijke kans heb gekregen in het eerste elftal van FC Groningen.

7: Waren er bepaalde redenen dat je nooit doorbrak in het eerste?

Het eerste seizoen in het eerste met Huistra was ik nog bezig met groeien in en aanpassen aan het Nederlandse voetbal. Voor mij was het een positieve stap, voor de progressie richting het tweede seizoen (met o.a. een doelpunt tegen De Graafschap). Maar in het tweede seizoen met Maaskant is de meest simpele en enige reden die ik te horen heb gekregen, dat ik niet in de plannen van hem voorkwam. Ik heb nooit het vertrouwen, de kans gekregen en ik denk dat dit de reden was dat ik nooit doorbrak in het eerste.

8: Hoe waren de kritieken van de trainers richting jou? Werd je hierdoor onzeker en ging dit ten koste van je spelvreugde in het voetbal, het plezier in het voetballen?

Van Pieter Huistra kreeg ik positieve kritieken die mij hielp om te ontwikkelen. Na Pieter Huistra heb ik geen enkele goede of slechte kritiek gekregen. Ik kreeg geen antwoorden, ik hoorde niks, alsof ik geen deel uitmaakte van het team. Voor mijn plezier in het voetbal was dit zeer moeilijk omdat ik zelf moest uitzoeken hoe ik als voetballer moest groeien. Het maakt je absoluut onzeker als je niet weet waar je het moet zoeken en niemand je daarbij bij helpt. Je bent bijvoorbeeld onzeker over je conditie, wat je kunt doen om als voetballer te verbeteren, wat je kunt veranderen.

9: Wat vond je van de periode bij FC Emmen in de Eerste Divisie?

Mijn tijd in Emmen was beter dan ik had verwacht. Ik vond het een goede groep met een goede trainer die me steunde en me mijn zelfvertrouwen teruggaf. Ik heb goede herinneringen aan Emmen. Ook heb ik veel respect voor het team, want ze openden deuren voor mij in moeilijke tijden.

10: Je hebt drie trainers meegemaakt in Groningen: Pieter Huistra, Robert Maaskant en het duo Van de Looi/Lukkien. In Emmen had je te maken met Joop Gall. Aan wie bewaar jij de beste herinneringen en kun je ook uitleggen waarom?

Ik heb goede herinneringen aan Pieter Huistra en Joop Gall. Mijn goede herinnering aan Huistra is, dat hij mijn eerste trainer in Europa was. Hij heeft me geholpen om te groeien, de manier waarop hij wegging, was vervelend. Aan Joop Gall heb ik goede herinneringen, omdat ik in de korte tijd dat ik in Emmen was, een heel goede indruk van hem heb gekregen. Hij heeft mij veel geleerd en ook geholpen om mijn zelfvertrouwen weer terug te vinden.

11: FC Groningen was je eerste kans in Europa, hoop je over een paar jaar sterker terug te keren naar Europa?

Dat is zeker de bedoeling! De stap die ik nu zet, is niet een stap terug, maar een stap vooruit om terug te keren naar Europa. Dit is de mentaliteit die ik heb en waar ik voor vecht, elke nieuwe dag weer!

12: Heb je nog contact met spelers van FC Groningen, bijvoorbeeld Texeira, Magnasco en Luciano?

Jazeker heb ik nog contact, Stefano, Luciano en David zijn goede vrienden van mij en ik ben het voetbal dankbaar dat ik ze heb mogen ontmoeten. Zij zijn vrienden voor het leven. In de moeilijke tijden die ik had, waren ze er altijd voor mij. Het was heel belangrijk om ze erbij te hebben in Groningen.

13: Wat wil je jouw landgenoten met meegeven als ze de stap naar Europa wagen?

Dat er in Europa een compleet andere mentaliteit heerst. Een goede mentaliteit natuurlijk. De trainingen zijn intensiever, de infrastructuur (stadion, trainingsvelden, materialen, etc, etc.) zijn eersteklasproducten. Ik zou zeggen, dat ze elke dag moeten laten zien waarom ze er zijn en wat ze waard zijn. Verlies nooit je eigen identiteit, dit maakt je anders dan de anderen.

14: Wat vind je van onze fansite, www.boerenmacht.nl

Ik ken de site al van de artikelen over mij, toen ik naar Nederland kwam en tijdens mijn verblijf in Nederland. Ik heb de informatie gevolgd die op jullie site kwam en ik denk dat het een goede fansite is met goede, eerlijke informatie en artikelen. Ook al is het in het Nederlands, ik heb altijd geprobeerd het te begrijpen. Anders vertaalde ik stukjes via een website!

15: Wat wil je nog kwijt aan de FC Groningensupporters

Ik ben heel dankbaar voor de supporters, de steun die ik heb gekregen, het vertrouwen, de positiviteit van iedereen. Dat iedereen altijd bij de wedstrijden was en dat het stadion vol zat met supporters. Voor mij was elke wedstrijd een heel fijn gevoel, om te kunnen zien en te voelen dat de supporters mij steunden. Misschien weten ze het niet, maar in het veld voel je de energie van de supporters goed en dat helpt je bij het spelen van de wedstrijd!

16: Als laatste, wat wil je graag met ons delen?

Bedankt dat jullie me wilden interviewen na mijn vertrek, dit voelt voor mij goed. Het voelt voor mij goed dat ik in jullie Groningse harten zit. Ik hoop dat ik ondanks dat ik niet heb kunnen laten zien wat ik wilde bereiken, dat ik toch een goede indruk heb kunnen achterlaten bij de supporters en de rest. Ik draag Groningen mee in mijn hart! Ik ben alleen maar dankbaar voor al het goede. Ik hoop dat jullie in de toekomst meer van mij zullen zien. Ik hoop weer te zullen opduiken in het Europese voetbal en dat jullie me daar ook kunnen volgen! Dit is mijn doel waar ik met de volle 200% voor ga!